De meest gestelde vraag.Hoe ben jij eigenlijk begonnen met ondernemen?


Nou dat is een beetje raar verhaal.

Na jaren als projectmanager gewerkt te hebben besloot ik van de 1 op andere dag te stoppen.

Ik was het zat om met mensen te werken die de kantjes eraf liepen. Ik wilde iets doen waar ik blij van werd en dat was op dat moment iets creatiefs.

Hoe en wat wist ik nog niet maar ik droomde van een eigen creatieve studio en organiseren.

Toen de buurvrouw (al jaren onderneemster) me tipte om een deal te maken met Groupon was het hek van de dam.

Binnen een week had ik 1000 + groupons verkocht voor een workshop die nog niet eens bestond en waar ik geen spullen voor had. Laat staan een ruimte om die mensen in te ontvangen.

En toen gebeurde het…. Ik kreeg daar dus helemaal geen stress van, ik werd er juist wild enthousiast van. Dit was mijn kans  om te gaan starten. Dit was (kennelijk) wat ik zocht. Het rare is, is dat ik geen enkele twijfel voelde over het hoe en wat en waar naar toe. Maar dat ik, als of het gewoonste zaak van de wereld was gewoon aan de bak ging om het te regelen.

Eerst maar eens bedenken wat die workshop nou precies in hield (wat had ik ook al weer afgesproken toen de verkoop online ging) materiaal geregeld. ik kende nog iemand die spullen beschikbaar had die ik kon lenen. De buurvrouw gevraagd of ik haar kantoorruimte kon lenen voor een tijdje en al die klanten die dus kennelijk dachten dat ik een groot bedrijf was maar inplannen. Ik weet niet of je op de hoogte bent van de afdracht van Groupon maar die is niet mals maar het zorgde er wel voor dat ik uit de kosten kwam en dat er in een aantal maanden complete bedrijfsafdelingen, vriendengroepen, vrijgezellenfeestjes en heel veel mensen die iets leuks wilde doen kennismaakte met toen nog Studio Velvet.

En wat bleek die mensen vonden het helemaal te gek dat ze nu eens op een andere manier een workshop konden volgen. Dat het hip en jong was en dat er aandacht was. Dat de locatie niet standaard was, dat ik niet standaard was en dat ze zelf los mochten gaan.

En ja je raad het al, ik was dus wel zo slim om al die mensen op te nemen in een e-mailbestand, ze om feedback te vragen, een nieuwsbrief te produceren, een website te knutselen, ze alle aandacht van de wereld te geven tijdens de workshop  en ze een aantal weken daarna een vervolg aan te bieden.

Moraal van het verhaal……..soms moet je springen als het kan!!!!!!

Benieuwd naar de verdere stappen die ik ondernomen heb?